Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
Polityka Prywatności | Jak wyłączyć ciasteczka

AKCEPTUJĘ
×
wracam na start
bieżący program przedszkola dlaczego nasze przedszkole jest twórcze? metody jakimi pracujemy jak wygląda nasz dzień? kangurowa okolica organ prowadzący zdrowe żywienie zapisy do przedszkola praca i staż kontakt

Twórcze przedszkole - co to znaczy

POSTAWA TWÓRCZA, CZYLI JAKIE CECHY KSZTAŁTUJEMY U NASZYCH PRZEDSZKOLAKÓW?

  • Szczególny sposób postrzegania świata – osoby twórcze widzą zjawiska ze wszystkimi ważnymi, ale też mało ważnymi szczegółami. Potrafią myśleć abstrakcyjnie. Potrafią poznawać świat zmysłowo i racjonalnie, konkretnie i pojęciowo. Osoby twórcze nie utraciły zdolności dziwienia się, zaciekawienia, popadania w zadumę przy posiadaniu najczęściej głębokiej i wszechstronnej wiedzy.
  • Otwartość umysłu i tolerancja na dwuznaczności – oznacza to elastyczność, brak sztywności myślenia, zdolność do odbierania i tolerowania informacji sprzecznych, konfliktowych, dwuznacznych.
  • Niezależność i odwaga – osoby twórcze potrafią być nonkonformistyczne, mniej obawiają się niepowodzeń, gdyż akceptują same siebie i są zdolne wyrażać własne myśli.
  • Spontaniczność i ekspresyjność – obce jest na ogół osobom twórczym obserwowanie siebie z pozycji widza czy krytyka.
  • Brak obaw przed nieznanym – może przejawiać się w pociągu do zagadek, tajemnic
    i niejasności. W związku z tym, osoby twórcze potrafią podjąć działalność całkiem nową, która może być uważana za niepopularną lub ryzykowną.
  • Zdolność do koncentracji i fascynacji zadaniem – osoby twórcze są zdolne do dłuższej i głębszej koncentracji na tym co robią.
  • Życzliwe poczucie humoru – śmieją się wraz z innymi, a nie z innych ludzi.
  • Zdolność do integrowania przeciwieństw – ludzie twórczy potrafią integrować, łączyć ze sobą w jedność to, co oddzielne, a nawet przeciwstawne. Różnica między pracą, nauką a zabawą przestaje być dla nich uchwytna.

TWÓRCZE ZASADY, KTÓRYMI KIERUJEMY SIĘ W PRACY Z DZIEĆMI

Zasada budowania i utrzymywania klimatu bezpieczeństwa i życzliwości – polega na tworzeniu podczas zajęć atmosfery zaufania, bezpieczeństwa. Aby dziecko mogło swobodnie wyrażać swoje myśli i emocje, musi najpierw bezpiecznie poczuć się w grupie. Nauczyciel bierze udział w zajęciach, razem z dziećmi tańczy, śmieje się, maluje i opowiada. Jest cierpliwy, nie pospiesza - ułatwia to nieskrępowane dzielenie się pomysłami, odważne poszukiwanie niebanalnych rozwiązań i puszczanie wodzy fantazji. To także przeciwdziałanie rywalizacji na zajęciach (bo tam gdzie jedno dziecko wygrywa, drugie przegrywa) poprzez budzenie radości z samego tworzenia.

Zasada podmiotowego traktowania każdego dziecka – ułatwia ujawnianie indywidualnych potrzeb, inicjatyw, pomysłowości każdego dziecka, a więc bezpiecznego i pełnego wyrażania siebie poprzez wzmacnianie poczucia własnej wartości dziecka. To także dobrowolność uczestnictwa w zabawie, dziecko ma prawo do własnego zdania.

Zasada ludyczności i stymulowania kształcącej zabawy – zabawa jest podstawową formą aktywności na zajęciach. W ten sposób nawet zadania trudne będą dla dzieci przyjemne. Polega również na wprowadzaniu elementów humorystycznych. Ważne jest dla nas, aby kształtować u dzieci życzliwe poczucie humoru - śmianie się z innymi, a nie z innych.

Zasada harmonijnego wpływu na różne sfery rozwoju – realizowana jest poprzez łączenie w trakcie zajęć różnych form aktywności. Ćwiczenia umysłowe przeplatane są zabawami wyzwalającymi twórczą ekspresję ruchową, plastyczną, muzyczną.

Zasada zachęcania do działań twórczych i pobudzania samodzielności – realizowana m.in. poprzez pokazywanie różnych sposobów rozwiązania problemu. Uczestnictwo w zajęciach pozwala dzieciom przyswoić sobie zasady twórczego myślenia i przyzwyczaić się do ich stosowania w codziennym życiu. Dzięki przyjaznej atmosferze zajęć dzieci dostrzegają swoje mocne strony, doskonalą umiejętności komunikacyjne. Takie nastawienie ułatwia samodzielne działanie i rozwiązywanie problemów, pomaga w pokonywaniu nieśmiałości, lęku przed nieznanym. Dziecko nabiera przekonania, że ma wpływ na własne działanie i otoczenie.

Zasada wykorzystywania wpływu grupy – dzieci podczas zajęć współpracują
w różnych grupach, małych i dużych. Współpraca w twórczej grupie uczy trudnej sztuki dyskutowania, tolerowania pomysłów innych, odczytywania i rozumienia uczuć kolegów, przeciwdziała egocentryzmowi i rywalizacji. Dzieci uczą się szanować cudze pomysły i twórczo je wykorzystywać.

Zasada stosowania bogatych i zróżnicowanych środków dydaktycznych – ułatwia wzbudzanie ciekawości poznawczej, percepcji, myślenia racjonalnego, intuicji, wyobraźni, zachęca do samodzielnego tworzenia nowych środków.

Zasada nawiązywania do potrzeb i zainteresowań dziecka – temat i treść zajęć dobierane są tak, aby były atrakcyjne i wyprzedzające o „krok” umiejętności dziecka w danym obszarze, uwzględniają zainteresowania i potrzeby dzieci, traktując je jako istotne w motywacji.

Zasada ciągłego wzbudzania i utrzymywania ciekawości poznawczej dziecka – realizowana jest poprzez zachęcanie dzieci do stawiania pytań, zachęcanie do dociekliwości i odkrywania nowych problemów, a także odczuwania satysfakcji z samodzielnie rozwiązanego problemu.

Zasada wzmacniania procesu twórczego i tolerowania błędów – ważniejszy dla nas jest proces tworzenia (od pomysłu do realizacji), a nie artystyczny efekt. Dzięki temu dzieci bezpiecznie mogą cieszyć się z posiadanych już zdolności. Doskonalą się w tym, co już potrafią i uczą się nowych umiejętności. Uczymy dzieci, że błędy są dopuszczalne i normalne kiedy tworzy się coś nowego.

TWÓRCZA CODZIENNOŚĆ

Celem naszych zajęć jest rozwijanie u dzieci kompetencji kreatywnej, czyli umiejętności twórczego myślenia, którego potrafimy używać w różnych kontekstach społecznych, wykorzystując pozytywne emocje i umiejętność wzbudzania w sobie motywacji wewnętrznej. Jednym z elementów wspierających dziecięcą kreatywność są gry i zabawy związane z ekspresją twórczą – rysowanie, malowanie, wyklejanie, pokazywanie całym ciałem stanów i emocji. Równie ważne jest wyrabianie pewnych nawyków w myśleniu – stawianie różnego typu pytań, dokonywanie odległych skojarzeń, umiejętność posługiwania się metaforą.

Jednak w Kangurowym Przedszkolu edukacja twórcza to nie tylko zajęcia programowe - tutaj myślimy i działamy twórczo codziennie od 7.30 do 17.30.
A oto dowody:

ABSTRAHOWANIE

– polega na wyodrębnianiu części z całości; wyróżnianiu charakterystycznych cech, dostrzeganiu podobieństw i różnic pomiędzy obiektami.
Abstrahujemy już podczas śniadania próbując wyszukać na naszych talerzach smakołyki, które „mają coś w środku”, „są miękkie i jednokolorowe” lub „są okrągłe i mogą zmieścić się w szklance”.

MYŚLENIE PRZEZ ANALOGIE

– polega na tworzeniu uogólnień, dzięki którym możemy porównywać różne obiekty, dostrzegać podobieństwa między nimi i utożsamiać jedne przedmioty z innymi.
Na zajęciach sięgamy po analogię, by lepiej poznać i zrozumieć to, o czym mówimy – na przykład: „Nasza grupa jest jak pizza, bo…”. Używając analogii zamieniamy się w różne rzeczy i… turlamy się jak jabłuszka, wirujemy jak płatki śniegu na wietrze, chodzimy jak kasztanowe ludziki.

METAFORYZOWANIE

– to nadawanie znanym obiektom nowego, metaforycznego znaczenia. To mówienie o jednej rzeczywistości w kategoriach innej rzeczywistości.
Dzięki metaforom nasze zabawki i zwyczajne przedmioty ciągle stają się czymś innym – pudło zamienia się w zamek, materac w rumaka, klocki w drogocenne kamienie, a my w dzielnych rycerzy i równie dzielne księżniczki!

SKOJARZENIA

– najbardziej cenne z twórczego punktu widzenia jest dokonywanie skojarzeń nietypowych, odległych. Dostrzeganie skojarzeń, które są zaskakujące i rzadkie. Dzięki skojarzeniom możemy łączyć często odległe dziedziny, możemy inspirować się obiektami, na które inni nie zwrócą uwagi.

Nie ma lepszej pory na skojarzenia niż spacer – wymyślamy nowe nazwy ulic, zastanawiamy się jakie zwierzęta zostały zamienione w znalezione przez nas kamyki, szukamy nowych zastosowań patyków i liści.

MYŚLENIE DEDUKCYJNE

– polega na tworzeniu wyobrażeń, dostrzeganiu niezwykłych konsekwencji, snuciu domysłów.
Podczas odpoczynku zbieramy siły do dalszej zabawy, razem z bohaterami ulubionych bajek przenosimy się do niezwykłych krain, wówczas przychodzą nam do głowy pytania, nad którymi i filozofowie musieliby się chwilę zastanowić: Co by było, gdyby zabawki mówiły ludzkim głosem? Co by było, gdyby do przedszkola przylecieli kosmici? Co by było, gdyby samochody jeździły na cukierki?

TRANSFORMOWANIE

– czyli przekształcanie, zamienianie w coś innego.
Na transformacje każda pora jest dobra – podczas śniadania tworzymy zwierzaki
z wafli ryżowych; na zajęciach zamieniamy papierowe kubki na domki dla plastelinowych ludzików; a podczas zabawy z rzeczy znalezionych w sali budujemy statek piracki lub stację kosmiczną.